Napady paniki

Kiedy przytłaczający lęk dopada nas nagle bez obiektywnej przyczyny, a dodatkowo odczuwamy duszności, kołatanie serca, drżenia, zawroty głowy, intensywne pocenie się lub inne nieprzyjemne objawy cielesne, prawdopodobnie mamy do czynienia z atakiem paniki. Taki atak może trwać od kilku minut maksymalnie do dwóch godzin i pojawiać się od kilku razy w miesiącu do nawet kilkudziesięciu razy dziennie. Napadowi paniki często towarzyszy silny lęk przed śmiercią lub całkowitą utratą kontroli nad sobą. Może się też pojawiać uczucie derealizacji (otoczenie wydaje się nierzeczywiste, dziwne) i depersonalizacji (osoba czuje się, jakby nie była sobą, jakby sytuacja dotyczyła kogoś innego). Towarzyszące atakom paniki objawy somatyczne, takie jak duszności, palpitacje serca czy bóle w klatce piersiowej, skłaniają osoby dotknięte tym problemem do wizyt u lekarzy, np. kardiologów, którzy jednak nie stwierdzają żadnych chorób somatycznych.

Pomiędzy poszczególnymi atakami lęku, osoba czuje się względnie dobrze, jednak może odczuwać lęk antycypacyjny, czyli obawę, że w każdej chwili może nastąpić kolejny atak. Może to doprowadzić do rozwinięcia się agorafobii, czyli strachu przed przebywaniem poza domem, szczególnie w zatłoczonych miejscach publicznych, np. sklepach, środkach komunikacji publicznej. W skrajnych przypadkach osoby cierpiące z powodu lęku napadowego całkowicie przestają wychodzić z domu i wycofują się z prowadzonego wcześniej trybu życia, co mocno odbija się na jakości ich życia i jest źródłem wielu dodatkowych kłopotów.

Leczenie napadów paniki obejmuje psychoterapię i w razie konieczności farmakoterapię. Udowodnioną skuteczność w łagodzeniu lęku panicznego posiada psychoterapia poznawczo-behawioralna.